Aqaba-Cairo

4.2.2008 | 17:45

Það var kominn tími til þess að yfirgefa Jordaníu og halda til Cairo, næst síðasti leggurinn, ótrúlegt. Við skelltum okkur í gallann og fengum okkur morgunverð. Það var mikil öryggisgæsla á hótelinu og þurftum við hvert og eitt að benda á töskurnar okkar áður en þeim var hlaðið í bílinn. Alveg í stíl við það þegar að við tékkuðum inn, þá var sprengjuleit. Við mættum út á völl og tókum til hendinni við að undirbúa komu gestanna. Farþegarnir toppuðu okkur gjörsamlega þegar að þeir mættu um borð klæddir búningum, við vorum bara með höfuðfat. Það myndaðist mikil stemmning um borð á þessu alltof stutta flugi, 50mín. Einn farþeginn okkar, kona sem að er ótrúlega flughrædd og við höfum að sjálfsögðu verið mjög góðar við, setti upp "suk" á lounginum, hún hafði keypt handa okkur skartgripi og máttum við allar velja okkur grip. Við lentum snemma í Cairo og eftir að farþegarnir voru farnir frá borði tókum við til í vélinni og gengum sérstaklega vel frá vegna þess að þetta var næst síðasti leggurinn. Við tókum til hendinni öll sem eitt undir dúndrandi diskómúsík og dönsuðum eftir vélinni, mikil stemmning, söngur og gleði, never a dull moment. Við vorum komin snemma upp á hótel, hittumst í blogglestri allir nema Siggi sem að heldur uppi heiðri okkar og er sá eini sem að fer í ræktina. Hann lenti í miklum ævintýrum við að komast í blogglestur eftir æfingu, ákvað að hann hefði kannski ekki tekið alveg nógu vel á því og notaði stigann til þess að komast niður á næstu hæð. Það kunni ekki góðri lukku að stýra hann var fastur í stigaganginum, reyndi að ná sambani við okkur hin en það tala allir svo hátt að við heyrðum ekki í símanum, hann hringdi heim í DCO til að fá fleiri númer, en án árangurs. Það eina sem hægt var að gera í stöðunni var að ganga niður 11 hæðir þar sem að hann gekk inn á starfsmenn í mötuneyti, heilsaði upp á þá með virktum, sagðist vera í vettvangskönnun, spurði til vegar í lobbýið og bað þá vel að lifa. Við vorum orðin mjög svöng og fórum á lokal stað, ótrúlega góður matur sem að við ræðumst á eins og hungraðir úlfar. Það var gott að skríða undir dúnsængina á góða hótelinu okkar.

Flokkur: Ferðalög | Facebook