Páskaeyjar-Samóa

Við tókum á móti farþegunum okkar fjaðurskreyttar og þeir trylltust af ánægju þegar að Berglind í ekta Páskaskeggjadressi, fjaðurpilsi og brjóstahaldara dansaði  aftur eftir vélinni.  Við eigum orðið hvert bein í þeim og einn þeirra vill taka Ellu með sér heim að lokinni ferð og lofar að sjá vel um hana. Flugið var 8tímar og 20mínútur en leið ótrúlega hratt og farþegarnir fóru alsælir frá borði,sérstaklega þeir sem að höfðu verið svo heppnir að fá borð á lounginum sem að Erna og Maggi eru á góðri leið með að breyta í fimm stjörnu veitingastað.

Samóa er ótrúlegur staður, gróðursæl og falleg, þakin grænum gróðri sem að ameríkanarnir plöntuðu í stríðinu til þess að geta falið sig fyrir óvininum.  Hér á Samóa eru húsin bara gólf, þak og súlur, þannig að maður sér inn til fólksins þegar að maður keyrir framhjá. Látnir ættingjar eru grafnir í garðinum og mikið er lagt í grafreitina.  Þorpin eru í keppni sín á milli, þannig að mikill metnaður liggur í því að halda öllu vel við.

Það voru frábærar móttökur á hótelinu og sterkbyggðir eyjaskeggjar fóru létt með að hlaupa upp á þriðju hæð með blýþungar ferðatöskur í hvorri hendi.  Við vorum uppgefin en í góðum gír eftir langan dag þannig að það var stuttur húslestur og roomservice.  

Daginn eftir fóru stelpurnar og Pétur á ströndina, við héldum að okkur yrði bara hent beint á handklæðin, en það var nú öðru nær. Við vorum keyrð upp í fjöll þar sem að við skoðuðum fossa og dáðumst að útsýninu, við keyrðum líka í gegnum mörg þorp þar sem að íbúarnir stilltu sér glaðir upp fyrir myndatöku.

Á sröndinni fengum við lítið opið strandhús til að geyma dótið okkar og kom það sér vel þegar að himingáttirnar opnuðu sig.  Fararstjórarnir okkar grilluðu fyrir okkur og reiddu fram þennan líka dýrindis hádegisverð.  við fórum í sjóinn og snorkluðum.  Sjórinn er ótrúlega tær og heitur, fallegur gróður og fiskar, aðallega bláir, Icelandair liturinn og líka í Kr litunum til mikillar gleði fyrir þá þrjá KR-inga sem að eru í hópnum.  Á leiðinni af ströndinni komum við við hjá bónda sem að býr einn og ræktar kókoshnetur sem að vaxa á jörðinni og eru ekki eins sætar eins og þær sem að vaxa á trjánum.

Okkur var sýnt hvernig kókosmjólkin er kreyst úr kjötinu með þvi vefja því inn í vættar trefjar sem  síðan eru kreystar.   

Aðal gæludýr eyjaskeggja eru svín, þau eru miklu fallegri en þessi týpísku bleiku svín, það mikið fallegri að Gunnhildur varð alveg svínvitlaus, heimtaði að rútan stoppaði og fór út til þess að reyna að klappa einu, þau voru nú ekki alveg til í þessar gælur og upphófst mikill eltingaleikur, þannig að íslendingar eiga nú nýjan heimsmeistara í svínahlaupi.

Óli, Siggi og Höddi fóru í golf við lítinn fönguð okkar hinna í "the mutual admiration society", þannig að stofnuð var neðri deild klúbbsins, "the anti golf society".  Þeir áttu góðan dag á 18 holu velli, en eins og Pétur orðar það svo skemmtilega "betri eru sex gellur á strönd en átján holur á velli".

Kokkarnir okkar þeir Bassi og Maggi voru fjarri góðu gamni þar sem að þeir voru allan daginn í hóteleldhúsinu að undirbúa kræsingar næsta dags.

Gengum snemma til náða enda áttum við langan dag fyrir höndum.