Dagurinn var tekinn snemma, mætt í árbít kl. 9.00. Þessi árbítur minnti frekar á jólahlaðborð en morgunverð.  Stefnan var tekin á pýramídana, lentum í miklum samningaviðræðum í ilmvatnsverksmiðju og enduðum með góðan díl á 12 úlföldum, gott að vera með fólki sem að hefur verið hér áður.  The mutual admiration society var mis hugrakt til að byrja með á úlfaldabaki, Gurrý og Vilborg voru frekar smeykar, en rúlluðu þessu upp eins og öllu öðru.  Það voru 4 í teymi, úlfaldinn hennar Vilborgar var ekki að fíla að vera síðastur, en róaðist þegar að hann var settur fremstur. Eini vankanturinn var að úlfaldinn hans Sigga var með kvef og sést það vel aftan á mussunni hennar Vilborgar. Úlfaldinn hennar Ellu var starfsmaður i þjálfun og var ekki að fíla djobbið.  Hann gjörsamlega trylltist og það þurftir 3 menn til að halda honum niðri, hann lagðist á jörðina og neitaði að hreyfa sig,enda nýkominn úr eyðimörkinni og óvanur íslenskum túristum. Ella og Gunnhildur tvímenntu meðan að úlfaldagreyið var að jafna sig.  Pétur og Berglind þurftu að prófa fleira en úlfalda og fóru á hestbak á þvílíkum gæðingum. Pýramídarnir eru stórfenglegir og tók 30 ár að hlaða hvern pýramída. 10 ár að flytja efnið á staðinn, 10 ár að höggva steinana og 10 ár að hlaða. hundraðir verkamanna létu lífið við framkvæmdirnar og eru grafir þeirra við rætur pýramídana. Við komumst klakklaust til byggða og hófst þá rútuferð á hótelið, hún tók ótrúlega langan tíma enda búa 25 milljónir Cairo og fann maður vel fyrir því. Við áttum frjálsan tíma til 18.45 en þá var hittingur hjá Bassa sem að á afmæli á morgunn en þarf að vinna og var ákveðið að halda upp á afmælið í dag.  Við fórum í dinnersiglingu á Níl með þvílíkum skemmtiatriðum, þ.á.m. magadansmær sem að færi ekki hærri einkunn en 4 hjá drengjunum.  Við fórum á diskótek á móti hótelinu og tók Gurrý völdin af diskótekaranum. Tjáði honum að hún væri með hóp eldri borgara frá Ískaldri eyju í norður Atlandshafi og þyrfti að fá að velja tónlistina sjálf.  Það myndaðist líka þessi gífurlega "Hollywoodstemmning" og komust við að því að meðlimir MAS eru frábærir dansarar. Eftir dansinn var haldið upp á hótel í ræðuhöld og sumarbústaðaleikinn.

 

 

 

 

Við mættum í morgunmat kl. 8.00 og borðuðum vel, því að við áttum langa ferð fyrir höndum til Petru. Við skiptum okkur í 3 bíla og lögðum af stað keyrðum yfir fjöllin sem að voru snævi þakin.  Fyrir bara 3 dögum síðan var ófært á milli Aqaba og Petru.  Við fórum í snjókast á fjallsbrúninni og lentu sumir boltarnir á  viðkvæmum líkamshlutum, Bassi er ótrúlega skotfastur.  Við þurftum að klæðast hverri mussunni yfir aðra til  þess að halda á okkur hita , þar sem að við gerðum ekki ráð fyrir að  lenda í vetrarhörku í þessari ferð.

Vilborg, Pétur og Gunnhildur lentu! saman í bíl og var Mohammed bílstjóri mjög skemmtilegur og fróður, var eðlis- og stærðfræði kennari áður en að hann gerðist leigubílstjóri. Hann hafði miklar áhyggjur af því að eiginmennirnir myndu falla fyrir húshjálpinni meðan að við færum hringinn, það væri allt betra en að falla fyrir eigin hendi. Við sannfærðum hann um að eiginmennirnir hefðu engan áhuga á Jurateu.  Siggi, Óli, Gurrý og Erna lentu í bíl með fyrrverandi öryggisverði konungfjölskyldunnar og fræddi hann þau um allt sem að snéri að þeirri góðu fjölskyldu.  Bassi, Berglind, Maggi og Höddi lentu í bíl með algerlega mállausum gaur og fræddumst ekki neitt.  Við komum til Petru eftir u.þ.b. 2ja tíma akstur, fengum okkur leiðsögumann, frekar fyndinn gaur með græna húfu, daðrari dauðans, en minnti frekar á hafnarverkamann en leiðsögumann.  Petra er eitt af undrum veraldrar og fylltumst við lotningu við að ganga í gegnum gilið.  Indiana Jones og Lawrence of Arabia voru teknar þar.  Tilkomumikil gljúfur og framhlíðar híbýla höggnar í bergið gerðu félagið algerlega orðlaust, aldrei þessu vant.

Ella var fjarri góðu gamni, þar sem að aðeins eru nokkrir mánuðir síðan að hún heimsótti Petru.  Hún átti góðan dag á hótelinu í sólbaði og spa-meðferðum.

Við hittumst á barnum til þess að fá okkur smá snarl, blogga og laga á okkur neglurnar. Búningar morgundagsins verða með einfaldara móti þar sem að þetta er bara 50 mínútna flug. Hvít höfuðföt að hætti innfæddra verða að duga í þetta sinn. Enda erum við farnar að sakna bláa ullarvaðmálsins!

 

Við lentum í Muscat um kl. 16.00, þá var tekið til hendinni við að ná í það sem að vantaði úr belly og ganga frá vélinni, við fengum mjög góð þrif, Ajax og allur pakkinn.  Við vorum alsæl að vera laus svona snemma og sáum fyrir okkar góðan kvöldverð á hótelinu.  Steffí, hin þýska tók á móti okkur og talaði um japanskan mat og herlegheit og okkur hlakkaði ekkert smá til. Við bókuðum okkur inn á hótelið og fórum upp á herbergin okkar.  Gurrý, Gunnhildur og Vilborg voru með herbergi hlið við hlið, þegar að þær opnuðum inn á herbergin fengum þær bara hláturskast og ekki voru herbergin skárri á næstu hæð fyrir ofan eins og illa skreytt barnaherbergi.  Allir í áhöfninni voru sammála um að það væri ekki hægt að eyða nótt á þessu hóteli, enda skiptir þessi áhöfn ekki um herbergi heldur um hótel. Eftir símhringingar við A&K vorum við flutt á Radison SAS yndislegt hótel með frábærum rúmum og góðri aðstöðu. Þeir hjá A&K skoðuðu herbergin á hótelinu sem að við fórum á fyrst og voru miður sín og báðu okkur afsökunar, en þetta er í fyrsta skipti sem að þeir eru með ferð til Muscat og myndir af hótelum geta blekkt. Við snæddum kvöldverð á SAS og gengum síðan til hvílu, nema þeir allra hörðustu sem að kíktu út í garð.

Við hittumst í morgunmat, sem að var snæddur utandyra.  Eftir morgunmat fórum við í leigubílum í "súkið", þar var verslað silfur og aðrar gersemar. Súkkið angað af blöndu vanillu, reykelsi og safran, ekki sama fýlan og á markaðnum í Cambodíu.  Við hittum farþegana okkar og buðu þeir okkur til hádegisverðar niður við höfn, þeir vilja helst vera með okkur alltaf.  Við ákváðum að skoða gamla bæinn eftir hádegisverðinn og skiptumst í leigubíla.  Siggi, Óli, Gurrý og Vilborg lentu saman í bíl og voru ekki keyrð á sama stað og hinir en það var bara gróði þau sáu höllina og virkið og fengum mikinn fróðleik frá frábærum farastjóra sem að vissi allt um Márana og jós frá sér fróðleik (Óli). Að lokum sameinaðist hópurinn og komst að því að þau voru þá þegar búin að skoða gamla bæinn, höfðu eytt morgninum þar!

Gurrý lenti á trúnó með einum innfæddum meðan að hún beið eftir að stelpurnar keyptu réttu eyrnalokkana.  Akmed tjáði henni að það væri ekkert mál fyrir múslima að eiga ljóshærðar kærustur frá Evrópu. Hún fræddist um líf innfæddra og veit mikið meira en við hin.

Við kíktum aðeins aftur í súkið, alltaf hægt að bæta á sig nokkrum mussum og sjölum.  Við keyptum okkur búninga og drifum okkur síðan upp á hótel og settumst út í yndislegan hótelgarðinn.  Þar var bloggað og skemmtum við okkur við að lesa gestabókina, það verða allir sem að fá kveðjur svo innilega glaðir. 

Um kvöldið fórum við á besta lokal veitingastaðinn, Benatek, mælum með honum!! Búið að leggja á gólf fyrir 12.

Oman er ótrúlega mikil andstæða við Indland, hér keyra allir réttu megin á veginum og allt svo hreint og fínt, engir glæpir, lögreglan hefur ekkert að gera. Bænaköll heyrast úr moskum, , klæðast síðum kuflum og konur hylja sig með svörtum slæðum.

Við hittumst i morgunmat, allir frekar ósofnir, sumir komust seint til hvílu því að þeir þurftu að láta skipta á rúmunum vegna þess að það hafði greinilega einhver verið búin að kúra í bólinu. Hinir vöknuðu senmma við loftbora og mikinn umferðarnið. Það var mikið hlegið af stöðunni og við héldum að sjálfsögðu húmornum,enginn gat þó hugsað sér að gista þarna aðra nótt. Við áttum pantaða skoðunarferð um Jaipur. Það var frábær leiðsögumaður sem að mætti upp á hótel til okkar, hafði ótrúlega góða stjórn á "the mutual admiration society" við hlýddum öllu sem að hann sagði. Sá góði maður hefur gaman af bókalestri en þar sem bækur eru dýrar og ekki á hans færi að kaupa þær kennir hann fjórum sinnu í viku í háskólanum, eldra fólki og fær aðgang að bókasafninu að launum.
Vð keyrðum í gegnum bleiku borgina, gamli hlutinn í borginni málaður á 10 ára fresti og tekur 6 mánuði og 10.000 manns fá vinnu við það. Það er ótrúlegt að keyra um borgina kýr og fílar , allar búðirnar jafnstórar og fólkið býr fyrir ofan búðirnar í húsum með mismiklum þökum, börnin hlaupa um göturnar skítug upp fyrir haus en gleðin skín úr andlitunum. Oft sló þögn á hópin, því að ekkert hefði getað undirbúið okkur undir andstæðurnar sem að blöstu við, Kryddlykt af saffran og kóríandar og indverskum mat í bland við fýlu af rökkum og beljum og mannaúrgangi er erfitt að lýsa. Eymdin blasti við og lífsbaráttan hörð á þessum bletti heimsins þar sem mannslíf virðast minna metin. Vansköpuð börn eru gerð út á örkinni til að afla viðurværis og ágangur sölumanna, barna sem fullorðinna svo mikill að okkur stóð ekki alltaf á sama.
Á opnum jeppum, sem að keyrðu vægast sagt óvarlega fórum við upp fjallið sem að leiddi okkur að Amber Fort höllinni. Hún var reist af konungi sem að átti 12 konur sem að bjuggu hver fyrir sig í sér íbúð, það lágu leynigöng í hverja íbúð til þess að engin yrði abbó. Þar fyrir utan átti hann 97 frillur. Strákarnir í áhöfninni fékk glíju í augun við lýsingarnar.
Konungurinn þurfti að fórna tígrisdýri öðru hvor til þess að geta gagnast öllum þessum konum, strákarnir í áhöfninni köllluðu þetta "tiger power". Eftir höllina vorum við orðin svöng og báðum leiðsögumanninn um að fara með okkur á einhvern stað að borða. Það var mikið upplifun,leiðsögumaðurinn pantaði fyrir okkur matinn og hann var vægast sagt frábær. Eftir matinn fengum við þær gleðifréttir að A&K hefði litið við á hótelinu okkar og fannst það ekki boðlegt og það væri búið að finna annað hótel fyrir Við fórum í skartgripaverksmiðju, sumir misstu sig aðrir héldu kúlinu.
Eftir skartgripina fórum við fyfir götuna til þess að kaupa búninga, við völdum okkur lit og létum sauma á okkur, þeir lofuðu að senda þá upp á hótel fyrir k. 9. Við skoðuðum líka höllina sem að konungur nr. 40, valdalaus en vell auðugur,býr í það er eins og í Windsor ef að konungurinn er heima þá er flaggað og hann var að sjálfsögðu heima þegar að við mættum í heimsókn. Við komum upp á hótel seinnipartinn og pökkuðum niður og vorum keyrð a´nýja hótelið , þvílíkur munur hrein og fín herbergi og góðar móttökur, við borðuðum á hótelinu, girnilegt hlaðborð, við boðuðum vel og síðan fóru allir í koju. Áhöfn 2 ekki örvænta þið farið beint á góða hótelið. Kveðjur.